Nieuws

Italiaanse Elena Sorbelli vertelt over Metameer Stevensbeek in de Gelderlander

Dit vindt uitwisselingsstudent Elena Sorbelli (17) leuk (én minder leuk) aan Land van Cuijk

STEVENSBEEK – Dat ze haar al in de bijna eerste les vroegen of haar opa en oma nog leefden, vond de Italiaanse uitwisselingsstudent Elena Sorbelli (17) wel wat raar. Maar daar staat tegenover dat een jaar lessen volgen op Metameer in Stevensbeek – in haar woorden – ‘heel gezellig’ is.

Sinterklaas, pannenkoeken, Koningsdag. Zomaar wat typisch Nederlandse zaken waar Elena Sorbelli al voor haar komst naar Land van Cuijk over had gehoord. Ze mag altijd in Frascati, een stadje bij Rome, gewoond hebben, Nederland was geen onbekend terrein voor haar. ,,Mijn moeder is Nederlandse van geboorte.”

Al die verhalen thuis wekten de nieuwsgierigheid om méér van ons kleine landje te leren kennen. Toen de kans zich aandiende via een uitwisselingsproject van onderwijsorganisatie Travel Active, aarzelde Elena niet. Sinds begin dit schooljaar volgt ze zodoende lessen in een 4 vwo-klas van Metameer in Stevensbeek. Ze woont het hele schooljaar bij een gastgezin in Sint Anthonis. 

Google Vertalen

,,Ik doe de richting voor tweetalig onderwijs, Engels en Nederlands”, licht ze toe. Ze spreekt soms in het Engels, daarnaast in al heel aardig accentloos Nederlands. 

Ze blijkt een razendsnelle leerling. Voor haar komst sprak ze nog maar een paar woordjes. ,,De kleuren: rood, wit, blauw. De cijfers. En ‘ja’ en ‘nee’”, somt ze haar toenmalige Nederlandstalige woordenschat op. ,,Schrijven gaat makkelijker dan spreken”, geeft ze aan dat het nog niet altijd vanzelf gaat. Google Translate is niet voor niets bij het huiswerk een trouwe kameraad. ,,Daarmee kan ik controleren of er geen echte onzin staat.”

‘Open minded’

Wat Nederlands nog het moeilijkst maakt: ,,De grammatica. Ik haal voor alle vakken goede punten, alleen had ik laatst een 4,6 voor een toets Nederlands. Dat moet echt nog wel wat beter”, spreekt ze zichzelf streng toe.  

Een woord dat ze vlekkeloos kan uitspreken: ,,Gezelligheid.” Ze noemt het als eerste als haar gevraagd wordt waarmee Land van Cuijk zich positief onderscheidt van haar thuisland. ,,Ik voel me hier overal welkom. Iedereen begint een praatje met je. Mensen zijn open-minded, veel meer dan in Italië.” 

Opstaan voor docent

Daar staat een klein nadeel tegenover: het mag soms iets minder direct. ,,Tijdens een van mijn eerste lessen kregen we van de docent de vraag of onze oma’s en opa’s nog in leven zijn. Daar schrok ik van. Zo’n vraag zul je bij ons nooit krijgen.” 

Ook het contact met docenten is anders. ,,Bij ons sta je op zodra de leraar binnenkomt. Je moet dan stil zijn. Hier gaat iedereen door met waarmee hij of zij bezig is. De docent spreek je aan met de voornaam, dat zou bij ons heel gek zijn.” 

Leraren vertellen in de klas ook meer over hun persoonlijke leven. ,,De afstand is veel kleiner, terwijl er toch niet minder respect is. Daar kunnen wij wat van leren.”

Plat

Stevensbeek is niet een verblijfsplek met voorbedachte rade. ,,Een keuze had ik daar niet in. Ik zit bij een gastgezin in Sint Anthonis met een meisje van mijn leeftijd dat voor een jaar in Amerika naar school gaat. Zo werkt het uitwisselingsprogramma.” Maar het verblijf bevalt haar uitstekend. ,,Het is heel gezellig op Metameer, én in mijn gastgezin. Iedereen is heel lief voor mij.”

Ook de omgeving kan ze trouwens prima waarderen. ,,Toen ik hier voor het eerst kwam, viel me op dat het zo plat is. Bij ons zie je allemaal heuvels. Maar ik vind deze uitgestrekte landschappen óók mooi. Reis je met de trein, dan zie je overal koeien, paarden en schapen lopen. Daar hou ik van.”

Zelfgemaakte pizza

Naar school gaat ze per fiets, wat in Italië ondenkbaar is. ,,Met de verkeerschaos en het ontbreken van fietspaden is dat te gevaarlijk.” Hier bevalt het haar prima. ,,Dan fiets je als het kan met andere leerlingen naar school, lekker kletsen onderweg, en je beweegt er ook nog bij. Dat is gezond.” 

Ze voelt zich al met al behoorlijk ingeburgerd. ,,Ik train twee keer in de week met een dameselftal van DSV en speel op zondag competitie.” Door gebrek aan vrieskou was er nog geen natuurijs. ,,Maar bij een bezoek aan Amsterdam heb ik wel kunnen schaatsen op een ijsbaan.” 

Eén dingetje dan waar Nederland wellicht een verbeterslag kan maken? ,,Hutspot en boerenkool, ik lust het wel hoor. Maar wat ik hier het meeste mis is toch een echte Italiaanse pastaschotel en zelfgemaakte pizza.” Okay, nóg een tip: ,,Weinig Nederlanders zijn trots op hun eigen taal. Dat is jammer, want Nederlands is mooi.”

Uit comfortzone

Mentor Sjoerd van Lierop kan het iedereen aanbevelen: een jaar naar school in het buitenland. ,,Het is altijd goed om een beetje uit je comfortzone te stappen en op zoek te gaan naar iets nieuws. Je komt in contact met mensen met andere ideeën en andere culturen. Door je te verdiepen in wat vreemd voor je is, leer je jezelf beter kennen en weet je ook beter waar je eigen voorkeuren liggen.”

← Terug naar overzicht